Məhsəti Gəncəvi orta əsr Azərbaycan mədəni həyatının görkəmli nümayəndələrindən olub. İlk azərbaycanlı şairə, şahmatçı və musiqiçi kimi tanınıb. Tərcümeyi-halı isə rəvayətlər və müəmmalar haləsinə bürünüb... Məhsəti Gəncəvi təqribən 1089-cu ildə Gəncədə anadan olub. Əsl adı Mənicə olub. Məhsəti adını isə özünə təxəllüs kimi götürüb. Təxəllüsün mənşəyi ilə bağlı belə bir rəvayət var. Bir gün Sultan Səncər onu saraya dəvət edir. Səmimi olaraq qarşılayır və yüksək dəyər verir. Şairə isə

Biz Türkləriz... Vətənimiz başdan-başa yer kürəsi Bayrağımız al günəşdir, çadırımız göy qübbəsi. Xəlil Rza Ulutürk 1932-ci il oktyabr ayının 21-də Azərbaycanın Salyan rayonunun Pirəbbə kəndində anadan olmuşdur. Gəlişi ilə ailəyə sevinc bəxş etmiş, körpəyə babası Xəlil öz adını vermişdir. Körpə qayğı və nəvazişlə böyüdü. Yeddi yaşı olanda onu məktəbə göndərdilər. İki saylı Salyan rayon orta məktəbində təhsil aldığı ilk illərdən Xəlil öz çalışqanlığı, fərasəti və davranışı ilə müəllimlərinin

G əncikən Kaliforniyaya qızıl axtarışına getmişdim. Mənim heç vaxt varlı olacaq qədər pulum olmayıb. Orada diyarın “Stanislau” adlanan ən gözəl bölgəsini kəşf etdim. Bura insana yer üzündəki cənnəti xatırladırdı. Xəfif küləklərin ağaclara toxunduğu yerlərdə qalın meşəlik və yaşıl təpəliklər var idi. Stanislauya məndən illər əvvəl, qızıl axtarmaq məqsədi ilə insanlar gəlibmiş. Onlar burada bankları, məktəbləri, mağazaları olan kiçicik bir şəhər salmışlar. Həmçinin, ailələri üçün evlər də

Əlvida, Bakı! Daha çətin bir də görüşək...” Əlvida Bakı! Daha çətin bir də görüşək... İgid könlümə dolan qorxudur, qəm-qüssədir. İndi əlimin altda daha bərk sancır ürək, İndi daha dərindən duyuram ki, dost nədir. Əlvida Bakı! Ey Şərq üfüqləri, əlvida! İnan, qanım soyusa, taqətdən düşsəm də mən. Aparram, gedəcək mənimlə ta qəbrəcən Balaxanı mayı da, Xəzər dalgaları da. Əlvida! Salamat qal nəgməli könül kimi! Qoy mən son dəfə öpüm barı dostu, yoldaşı... Bənövşəyi tüstüdə əyilsin qoy gül kimi

Q ış fəsli idi. Hava şiddətli soyuq idi. Biz iki nəfər seyid, İran əhli, Araz çayından Rusiya torpağına keçib axşam vaxtı özümüzü yetirdik “Zurnalı” kəndinə. Vətəndə günümüz məşəqqət və korluqla keçirdi. Rus məmləkətinə səfər eləməyimizin səbəbi bu idi ki, buranın müsəlman əhalisindən həmişə mehribanlıq görüb əhli-əyalımıza az-çox ruzi əxz edib, vətənimizə geri qayıtmışıq. Allah razı olsun bu vilayətin müsəlmanlarından; ayda bir dəfə bunlara qonaq oluruq. Kəndə yetişib xəbərdar olduq ki,

Bərəkallah ustadına Bağdad xәlifәsinin qardaşı Bәһlul Danәndә sәһrada gәzәndә bir yolçuya rast gəldi. Yolçu qabağında bir yüklü eşşәk gedirdi. Bәһlul bu kişidәn xәbәr aldı:– A kişi, nә satırsan? Kişi dedi: – Kişmiş satıram. Bәһlul dedi: – Mәnә kişmiş ver, әvәzindә sәnә һikmət öyrәdim. Yolçu dedi: – Mәn razıyam. Yolçu Bәһlula bir qədәr kişmiş verdi. Bәһlul dedi: – Birinci, bir mәclisә gedәndә yerini tanı, sonra otur. Bәһlul yenә bir az kişmiş istədi ki, ikinci һikmәti öyrәtsin. Kişi bir-iki ovuc

Türkün inamı, əxlaqı, eşqi, ailə, yurd və dövlət haqqında anlayışları, mənəvi böyüklüyü dastanlarda öz əksini taparaq nəsillərdən-nəsillərə keçmişdir. Dastanlarda türk uşaqları ilahi bir işıqdan doğulur. Qara xanın yaratdığı aləm işıq aləmidir, dənizdən çıxan qadın xəyalı işıqdan yoğrulmuşdur. Oğuz doğulduğu zaman onun üzü mavi işığa çalırdı, arvadı göydən enən bir işıqdan doğulmuşdur. Türkün işıq sevgisi, suya, ağaca, təbiətə pərəstişi onun ilkin inamlarının əks-sədasıdır. Tanrının ilk dəfə

Ənvər Qafar oğlu Məmməmədxanlı - Azərbaycan yazıçısı, nasir, kinodramaturq, ssenari müəllifi, tərcüməçi, 1938-ci ildən Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, 1946-1964-cü illərdə "Azərbaycanfilm" kinostudiyasının ssenari redaksiya heyətinin baş redaktoru, Azərbaycanın Əməkdar İncəsənət xadimi (1963), Azərbaycan Xalq yazıçısı (1987) olmuşdur. Ənvər Məmmədxanlı 1913-cü il fevralın 29-da Göyçay şəhərində doğulmuşdur. Burada ibtidai məktəbi bitirdikdən sonra Bakıda N. Nərimanov adına Sənaye

Dalidag.az Məlahət Hümmətqızının "Yuxu" povestini təqdim edir. YUXU G ünay çoxdankı arzusuna çatmışdı. Sevincinin həddi-hüdudu yox idi. Göz klinikasında işə girmişdi. Özünü dünyanın ən bəxtəvər insanı sayırdı. Bir tərəfdən düşünürdü ki, neçə-neçə gözünün nurunu itirmiş, işığa həsrət insanın gözünü müalicə edib sağaldacaq, onları həyata yenidən bağlayacaqdı. O, həkim idi. Dünyanın ən gərəkli peşəsinə yiyələnmişdi, peşəsini çox sevirdi. Bu, onun ən böyük uşaqlıq arzusu idi. Uşaq vaxtı bağçada

Beynəlxalq Mətbuat Mərkəzində Əməkdar jurnalist, filologiya üzrə fəlsəfə doktoru, tanınmış şair Adil Cəmilin 65 illik yubileyi qeyd olunub. Dalidag.az xəbər verir ki, tədbir Azərbaycan Mətbuat Şurası və "Aşıq Şəmşir" Mədəniyyət Ocağı İctimai Birliyinin birgə təşkilatçılığı ilə reallaşıb. Tədbirdə Mətbuat Şurasının sədri, Milli Məclisin deputatı Əflatun Amaşov yubilyarın həyat və yaradıcılığından söz açıb: “Mənə elə gəlir ki, Kəlbəcərdə doğulub şair olmamaq günah olar. Adil Cəmil həm də bir çox