"...Məhyəddinin dərdi dərindən-dərin
Yağı topa tutub gözəlliklərin.
Cənnət Kəlbəcərin, nur Kəlbəcərin
Boranlı, çovğunlu qışı bəsimdi..."


Dalidag.az Sevinc Qəribin təqdimatında Məhyəddin Məhərrəmoğlunun şeirlərini oxucuların ixtiyarına verir:

BƏSİMDİ

Qaytar o dağlara məni,İlahi!
Qalıbsa evimin daşı,bəsimdi.
Bütün dərdlərimi unutmaq üçün,
Tək bircə təpənin qaşı,bəsimdi.
                                              
Qaytar bulaqların nağıl dilini,
Qaytar,çəmənlərin ipək telini.
Qaytar,vətənimin ağır elini,
Neyləyib tamahkar naşı, bəsimdi.
                 
Vətən dağlarından çəkilsin duman,
Həsrət könüllərdən çıxsın ah-aman.
Elimi yurdunda gördüyüm zaman
Kəsilər gözümün yaşı, bəsimdi.
                
Məhyəddinin dərdi dərindən-dərin
Yağı topa tutub gözəlliklərin.
Cənnət Kəlbəcərin, nur Kəlbəcərin
Boranlı, çovğunlu qışı bəsimdi.

İSTƏRƏM

Öz qəlbim, öz eşqim,öz ruhum ilə,
Yenidən dünyaya gəlmək isdərəm
Hər yanı gül açan gözəl dünyadan
Doyunca zövq alıb, gülmək istərəm.

Göz açıb görəm ki,birləşib vətən,
Məhəbbət səpilir üzdən,ürəkdən.
Yurdumda baş vermiş hər bir səhvi mən
Çalışıb, kökündən silmək istərəm.

Yurduma bağlıdı yolu eşqimin,
Qəlbimdə arzular çırpınır min-min.
Pərən düşmüş Türk ellərimin,
Sonrakı halını bilmək istərəm.

Xalqım göz açıbdi yuxu pasından,
Qadın naləsindən,körpə səsindən.
Aləmə səs salan Türk dünyasından,
Ələ keçirməyə ilgək isdərəm.

Dünyanın ən iyrənc boz dığaları,
Çirkaba bürüyüb güllü dağları.
Qara milçək kimi qırıb onları-
Bir vətəndaş kimi ölmək isdərəm!

ELİMİN 

Yenə xəyal yurd yerimi dolandı,
Yox olubdu hay harayı elimin.
Kol kos basıb çəmənləri-düzləri,
Xarabadı hər sarayı elimin.

Günəş solub o yerlərin gözündə,
Az qalıb ki, elsiz çöllər dil aça.
Zaman yetə,Qanlığölün düzündə,
Mürgüləyən qönçələrim gül aça.

Ey türk oğlu, türk qalası olmusan,
Kükrəyib coş,keçdi zaman keçdi yaş.
Mərd babalar torpaq üçün töküb qan,
Çək tətiyi qoy qurtarsın bu savaş.

VAXTIDI

Yaman kövrelmişem,buludlar kimi,
Dünyanın gözümden düşen vaxtıdı.
Dincliyim çekilib,sebrim tükenib-
Yalanın,fitvanın coşan vaxtıdı.

İller ötüb gedir ömrün qışında,
Ürek nale çekir yetkin yaşında.
Sengerli dağların hele başında
Hesret ezabının daşan vaxtıdı.

Zaman ömrümüzün günlerin biçir,
Xeyalım gezdiyim yerlerden keçir.
Mehyeddin su içmir,derd-keder içir,
Ömrüm qürubundan aşan vaxtıdı

***

Baxıram uzanan qarlı dağlara,
Dərəsi gəl deyir,düzü gəl deyir.
Cüyürlər yol salıb çəmənlər üsdən
Çəhlimi gəl deyir,izi gəl deyir.

Güllü bir xalıdı indi çöl-çəmən,
Darayıb telini lalə, yasəmən.
Qorxmuram nə qannan, nə də ölümnən,
Əsir dağlarımın özü, gəl, deyir!

Gəldikcə dağların sərin küləyi,
Göynədir içimi dərdi,gileyi.
Ağlayır qəlbimdə kamanı, neyi,
Büllur çeşmələrin gözü, gəl deyir.

Məhyəddin, bilmirəm ,nəçiyəm, nəyəm?
İnsanam,torpağam,daşam, küləyəm?!
Hələ də Murovun bu üzündəyəm
Çağırır o biri üzü,  gəl deyir!!!




OLMAZ
                       
Beşyüz dəfə "can" söyləsə
Ondan sənə bir can olmaz.
Qız böyüdən zay olubsa,
O,can olar, canan olmaz.
                        
Oğul gəlməz bicdən,yaddan,
Kül törəyir zəif oddan.
Sevgi almayan evladdan
Mükəmməl bir insan olmaz.
                      
Arzulara yetmək üçün,
Qiymətlidir hər gələn gün.
Məhyəddin! Səbi tut üstün,
Hər iş üstə bir qan olmaz!

Məhyəddin Məhərrəmoğlu
Dalidag.az