Bu gün Kəlbəcər həsrəti ilə bu dünyadan köç edən şair Əlövsət Misiroğlunun doğum günüdü. Yaşasaydı 71 yaşını qeyd edəcəkdi. Nə yazıq ki, amansız əcəl  6 il əvvəl  onu aramızdan apardı. Kəlbəcərin azadlığını görmədi, ürəyində yara, könlündə qübar, yurduna qovuşmadan dünyasını dəyişdi. Artıq Kəlbəcər azaddır. Yəqin indi şairin didərgin ruhu Dəlidağın zirvəsində dolaşır...

Qeyd edək ki, Əlövsət Misir oğlu Əmrahov (Əlövsət Misiroğlu) 1950-ci il may ayının 27-də Kəlbəcər rayonunun Çovdar kəndində anadan olub. 1957-1961-ci illərdə doğulduğu kənddə lk ibtidai təhsil alıb. 1961-1968-ci illərdə qonşu Başlıbel kənd orta məktəbində təhsilini davam etdirib. İş fəalliyətinə 1975-ci ildə Nəqliyyat Nazirliyinin Kəlbəcər rayon Avtobazasında başlayıb. Sonralar Bakıda ayrı-ayrı sahələrdə müxtəlif vəzifələrdə çalışıb.
1993-cü ilin məlum işğal hadisəsindən sonra Ə. Misiroğlunun dərd qoxuyan şeirləri üzə çıxmağa başlayıb. Əlövsət Misiroğlu imzası mətbuatda və el məclislərində rəğbətlə qarşılanıb. Şairin “Kəlbəcər həsrəti”, “Qəm çələngi” , “Vətən bu dünyamdı, son məkanımdı” adlı  şeirlər kitabı var.
Ə. Misiroğlu 2015-ci il yanvar ayının 22-də vəfat edib.

Dalidag.az olaraq Əlövsət Misiroğlunun xatirəsini sayğı ilə anırıq və bir neçə şeirini oxuculara təqdim edirik:

Sevinc Qərib

GƏZƏYDİM SİZİ

Başlıbel, Xallanlı, Şahkərəm, Çovdar,
Yallama at minib gəzəydim sizi.
Ey cənnət məkanlar, ey gözəl dağlar,
Kaş geri qayıdıb görəydim sizi.

Başlıbel seyidlər yurdu, məkanı,
Qonaqpərvər ağsaqqalı, cavanı.
Qonaq edər nəyə olsa gümanı,
Dünyaya nümunə verəydim sizi.

Xallanlı kəndində yaşayan kəslər,
Dünyanı dolanıb gəzib gələrlər.
Hər bir işdə alış-veriş edərlər,
Dağlarda alverə çəkəydim sizi.

Şahkərəmin turş suyunda oturub,
Göy çəməndə çəmən süfrə saldırıb.
Kabab çəkib, badələri qaldırıb
Su içməyə dəvət edəydim sizi.

Çovdar təbiətin möcüzəsiydi,
Min cürə gül-çiçək xəzinəsiydi.
Əlövsət bu kəndin öz körpəsiydi
Bircə yol bağrıma basaydım sizi.

GƏLİM

Könlüm istər görmək üçün vətəni,
Gedib Kəlbəcəri dolanım gəlim.
Çatım Boyaxlıya, yorulum yolda,
Özüm dizin-dizin sürünüm gəlim.

Tərtər öz səsiylə eyləsin nalə,
Qayıdım vətənə, torpağa, elə.
Dağılmış, talanmış uçuq evlərə,
Başına yüz dəfə dolanım gəlim.

Sinəmdən getməyir vətən yanğısı,
Bu dərd xalqımıza alın yazısı.
Əlövsətəm bu qəlbimin ağrısı,
Bütöv Qarabağı qaytarım gəlim.

OXU "LAÇINIM"

Məhəbbət Kazımov, oxu "Laçınım",
Dünya Laçın deyib səsləsin eli.
Məhəbbət Kazımov, oxu "Laçınım",
Dünyada düşmənin kəsilsin dili.

Məhəbbət Kazımov, oxu "Laçınım",
Dünya müsəlmanı dinləsin səni.
Sən elə oxu ki, qonşu rayonlar,
Kəlbəcər, Zəngilan eşitsin səni.

Oxu, Qubadlını haraya çağır,
Gəlsin köməyinə Şuşa, Cəbrayıl.
Hamı o səsinə olsunlar mayıl,
Xocalı, Əsgəran eşitsin səni.

Fizuli, Ağdam da eşidib gəlsin,
Yeri göylə birləşdirsin qoy səsin.
Düşməni yandırsın, yaxsın, göynətsin.
Laçın toylarında eşitsin səni.

Çıx ki, Cıdır düzə el səni görsün,
Xan əmi səsinə bir fikir versin.
Kəlbəcərdən Əlövsət sağ ol desin.
Yer üzü dinməsin eşitsin səni.

BOŞ GEDİR DÜNYA

Xəyallara dalıb fikirləşirəm,
Nə üçün yaranmış, nə edir dünya.
Haraya baxıram fəlakət, qırğın,
Özü yatratdığın qərq edir dünya.

Yağışlar leysantək yağır başlara,
Sellər insanları çırpır daşlara.
Bu mavi ekrandan baxıram hara,
İnsan əməyini məhv edir dünya.

Qasırğa yaradır zəlzələsiylə,
Uçurur, dağıdır vəlvələsiylə.
Min cürə dərd verir titrəməsiylə,
Sağalmaz xəstəlik bəş edir dünya.

Deyəsən İsrafil surun çalacaq,
Yenə də yer üstün sular alacaq.
Əlövsət, insansız özü qalacaq,
Gəldiyi kimi də boş gedir dünya.

ANA

Sən məni həyata gətirdin özün,
Mən səni yaşada bilmədim, Ana!
Yüz cürə əziyyət çəkdin mənimçün,
Mənə heç əziyyət vermədin, Ana!

Ha istədim sənin nazını çəkim,
Çatmazdı heç buna mənim cürətim.
Çəkdin ev-eşiyin, yurdun həsrətin,
Heç kimə dərdini demədin, Ana!

Gözlədin sülh olar, dönnük vətənə,
Heyf ki, bu sülh də  düşüb düyünə.
Əlövsətin imkan keçsə əlinə,
Aparar, vətəni görərdin, Ana!

GƏLƏYDİM

Çovdardan bir ata minib yallama,
Başlıbelə çapa-çapa gələydim.
Deyəydilər bu toy büsat burdadı,
Qapıdakı toy mağara gələydim.

Mənim-sənin bilməz idim heç kimi,
Yaxın-uzaq seçməz idim heç kimi,
Qəm-qüssəli görməz idim heç kimi,
Kaş yenə də o ünvana gələydim.

Təbiətin cənnətiydi dağlarım,
Xoşbəxtliyin zirvəsiydi vaxtlarım.
O qədər şən nəğməliydi baharım,
"Tərəkəmə" oynamağa gələydim.

Əlövsətə çətin gəlir şəhərdə,
Yaz gələndə lap qalıram qəhərdə,
El-obalı, qardaş-bacı bir yerdə,
Halınızı soruşmağa gələydim.

GÖZLƏRİM

Könlüm elə kövrək olub dindirmə,
Əlli yerdən yaş tökəcək gözlərim.
On ildir ki, vətənini görəmmir,
Belə getsə nə edəcəkgözlərim.

Hamı gözləyir ki, qurtarar dava,
"Dağılar buludlar, açılar hava"
Yenə yol gedərik üzü Murova,
Sona kimi gözləyəcək gözlərim.

Dümüşəm elimdən, obamdan uzaq,
Vətəndə vətənə olmuşam qonaq.
Sülh bağlana, el-obaya qayıdaq,
Görün necə sevinəcək gğzlərim.

Müharibə yara vurub qəlbimə,
Əlövsətəm, çarə tapın dərdimə.
Hansı günü qayıdacam kəndimə,
O torpağa su səpəcək gözlərim.

DAĞDADI

Hər səhər dururam ümid içində,
Fikirim, xəyalım elə dağdadı.
Dedilər köçməyin kənddən köçəndə,
Bələn tər çiçəyə, gülə dağdadı.

Gözünlə baxasan gözlərin doymaz,
Yayında, qışında qar əskik olmaz.
Gözəlliyi görən gəzər, yorulmaz,
Kərəmsiz qayıtmır lələ, dağdadı.

Əlövsət, xəyallar yaylağa getdi,
Atlandı "Kəhərə", bulağa getdi.
İlk dəfə gördüyü oylağa getdi,
Sevdiyin axtardı görə dağdadı?!

Əlövsət Misiroğlu
Dalidag.az