Mən deyərdim ki, bu ağrılı-acılı ağır xəbər bütün Kəlbəcər camaatını və eləcə də Azərbaycanımızın Lənkarandan tutmuş Gəncəyə və  Bakıya qədər bütün insanlarını sarsıtdı..Qara torpağın üzü soyuq olduğu kimi İllır necədə tez keçdi..Bu gün mərhum gənc şair Şaiq Sadıqzadənin anım günüdür... Allah rəhmət eləsin. Ruhu şad olsun... Ailəsinə, doğmalarına, dostlarına, müəllimlərinə və bütün Şaiq sevərlərin hər birinə Allahdan səbir diləyirəm..

 Başqasının dərdini öz dərdi kimi yaşamaq, insanlara qarşı ədalətli və yanımcıl olmaq, başqasının haqqını yeməmək, Şaiqin çox şeirlərinin ana xəttidir:

   

 Şair bir amal üstündə çalışıb-vuruşur, halallığın necə bir xoşbəxtlik olduğunu insanlara başa salmağa çalışır..Nəticəni,  yenə də  özünü dərk etmədə görür: 

    

 Şair bu şerinin aşağıdakı bəndində talehin amansızlığını da tutarlı deyib:

Şerin digər  bəndində ikiüzlü insanların yararsızlığını cəmiyyətə bir daha xatırladır:

Gənc olmasına baxmayaraq Şaiq bu şerin son bəndində, dünyanı dördəlli tutan tamahkarlara güclü bir mesaj ünvanlayıb. Nə yazıq ki, elə nəfsinə qul olan harınlar öz işindədilər:

Müəllif: Şaiq Sadıqzadə! Allah rəhmət eləsin...Əzizlərinə Allahdan səbir diləyirəm..