"Dolmaq üçün enib doğma Xəzərə
Boşalmağa Kəlbəcərə sürünəm.
Öpəm ayagından ulu Tərtərin.
Çay boyunca Kevliçerə sürünəm..."

Dalidag.az Sevinc Qəribin təqdimatında Adil Həmidin şeirlərini oxucuların ixtiyarına verir:

BU QƏLƏBƏ ASAN GƏLMƏDİ BAŞA

Bir şanlı tarixə döndü olanlar;
Nişanlı gözləyən gözəl sonalar,
Oğul toylarına həsrət analar,
Şəhid xəbərinə oynadı qoşa.
Bu qələbə asan gəlmədi başa.
 
Yaralı dostunu atmadı darda.
Qalxdı zirvələrə boranda,qarda.
Üzbəüz döyüş də oldu arada.
Birlik ordumuzu gətirdi cuşa.
Bu qələbə asan gəlmədi başa.
 
Körpəsinə məzar qazdı əliylə
Oğlunu döyüşə yazdı diliylə.
Qurbanlar kəsildi şəhid ünüylə
Çox arzu-istəklər toxundu daşa.
Bu qələbə asan gəlmədi başa.
 
Fizuli, Cəbrayıl,Qubadlı başda.
Zəngilan, Xocalı, Xocavənd Şuşa.
Ağdam, Kəlbəcər Laçınla qoşa.
Baxdınmı sevincdən axan göz yaşa ?!
Bu qələbə asan gəlmədi başa.
 
Çox keçdi həsrətlə fəsillər, aylar.
Polad biləklərdə sıxıldı yaylar.
“İti qovan kimi” qovuldu haylar.
Ali Baş Komandan gəldi alqışa.
Bu qələbə asan gəlmədi başa.
 
Unutma zəfəri yenilməz millət.
Bəd niyyət düşməndə bəd olur xislət
Qoy çatsın dünyaya əsl həqiqət.
Yazılsın biryolluq qanla yaddaşa.
Bu qələbə asan gəlmədi başa.
 
Şükr olsun Allaha ,daddıq sevinci.
Qarabağ dünyada nadir bir inci.
Bu bəla, bu kədər olsun sonuncu.
Yaşa, Prezidentim, Seni min yaşa!
Sənki qələbəni gətirdin başa!

VURĞUN  
                
Bahar çağı bir gül açdl Qazaxda         
Yaz ətirli çəmənlərin birində.
Bu ətirdə, bu biçimdə, bu adda 
Hamı oldu onun gülünə vurğun .

Bələd olub yaxınına, yadına 
“Vurğun” dedi imzasına, adına 
Şeri, sənəti yetdi dadına .
Vətən ona, o da vətənə vurğun.

Vəsf etdi çəməni, çiçəyi, gülü .
Kəklikli daşları, sonalı  gölü.
Zirvədə  qartalı, bağda bülbülü.
Şirin ləhcəsinə, dilinə vurğun.

Erkən itirsə də doğma anasın,
Ona ana oldu eli, obası
Başı çox çəksə də dövrün bəlasın
Oldu adətinə, dininə vurğun.

Gəldi vətən üçün “müsəllək əsgər”.
Hər sözü cəbhəyə qələbə, zəfər.
Sözdən yaratsa da bir qala , səngər,
Olmadı tərifə, şəninə vurğun.

“Şairin andı ” dedi ilk kitabına .
Ömrü boyu sadiq qaldı andına.
Qoyub bir daş kimi öz sapandına
Atdı yadellini, elinə vurğun.

Minillik bir ömür azdır desə də,
Yaşamaq şərbətdir, baldır desə də,
Özü ilk baharda gül tək gəlsə də,
Soldu bir yaz günü, gülünə vurğun. 

Sözün kürəsində bərkidi, bişdi.  
Ölümsüzlük zirvəsinə yetişdi.
Şükr edib Adil də bir anlıq keçdi,
Olub onun sözlü çəməninə vurğun.

SÜRÜNƏM

Dolmaq üçün enib doğma Xəzərə
Boşalmağa Kəlbəcərə sürünəm.
Öpəm ayagından ulu Tərtərin.
Çay boyunca Kevliçerə sürünəm.
                    
Qarış-qarış gəzəm çəməni-çölü.
Qışda qarı görəm, baharda seli.
Qoxlamağa çiçək ətirli yeli,
Həm gizlincə, həm aşkarə sürünəm.
                         
Könlüm fəgan edər təbiət üçün.
Gəzdiyim yaylaqla xoş ülfət üçün.
Anamın məzarın ziyarət üçün,
Gah ümidlə, gah biçarə sürünəm.
                         
Siləm göz yaşını əsir babanın.
Qarışam dərdinə elin obanın.
Yandırıb gözünü sönmüş sobanın,
Yetişməyə bircə karə sürünəm.
                       
Eşidib ayıldım Qagayı səsin.
Adil, xəyal oldu həm zilin, pəsin.
Qələbə müjdəsin gətirən kəsin
Gətirdiyi o yollara sürünəm.

DANIŞ

Yenə elimizə ilk bahar gəlir.
Gedib qoymadiqim dizimdən daniş.
Oqul, qismət olsa, bari mən əvəz
Ona həsrət qalan gözümdən danış.

O yaz güclü gəldi tufanım ,selim
Durna qatari tək daqıldı elim.
Hicrindən cadardi dodaqim, dilim
İtiyim tək deyil, yüzümdən danış.

Bülbüllər gül içrə hey ötüşəndə,
Baqbqn bqr yemədi bar yetişəndə.
Dözməzdik bircə an kənar düşəndə
20 il çəkən dözümdən danış.

İzsiz ötüşmədi keçən bu illər.
Şairi can üstə, arifi inlər.
KƏLBƏCƏR deməkdən qabardı dillər.
Qəlbimdə yurd salan közümdən danış.

Çox oldu qəlbimi dələn, teyləyən.
Olmadı dərdimə çarə eyləyən.
ADİLİ qürbətdə bükən, bələyən
Cəmi üçcə arşın bezimdən danış...

HARDASAN

Qızmar yay günüdür, səhər günəşi,
Boylanır Xəzərin üfüqlərindən.
Yenə bişirəcək bizi atəşi.
Yada düşdün, çox səfalım, hardasan

Könül istər qaymağa bal qatmağa,
Bihuş olub çəmənində yatmağa,
Ömür aman verə sənə çatmağa,
Var-dövlətim, cahcəlalım, hardasan?

Bənöşə qoxulu meh burdan əsə,
Üzsəm çiçəyini, şeh məni kəsə.
Oyanam sehirli, mehriban səsə,
Kədər yüküm, dərd-məlalım, hardasan?

Nəbisi qılınclı, Həcəri atlı,
Eli qonaqpərvər, əli sovqatlı,
Yayı  bol bəhrəli, şirin ovqatlı,
Zimistanı xoş cəfalım, hardasan?

Çox axtardım yaxınını, yadını,
Hər nə daddım, verəmmədi dadını,
Fəxr edib, fərəhlə çəkdim adını,
Tay sənə yox, NƏCƏFALIM, hardasan?





Adil Həmid
Dalidag.az