Yeni dövr Azərbaycan ədəbiyyatı (60-cı illərdən başlayaraq dövrümüzə qədər) 60-cı illərdən başlayaraq, qlobal ictimai-siyasi atmosferin bir qədər ilıqlaşması, SSRİ-də ideoloji buxovların zəiflədilməsi nəticəsində bədii yaradıcılıq sahəsinə gələn gənc istedadlar mövcud siyasi quruluşun tənqidini verən əsərlər yazmağa başladılar. Bunların arasında İsa Hüseynov, Məmməd Araz, Sabir Əhmədov, Anar, Əkrəm Əylisli, Elçin, Sabir Rüstəmxanlı, Ələkbər Salahzadə, Fərman Kərimzadə, Maqsud İbrahimbəyov,

Tomas Eliot 1888-ci ildə Missuri ştatında 7 uşaqlı ailədə sonbeşik kimi doğulmuşdu. Valideynlərinin hər iki xəttində Amerika tarixinə iz qoymuş şəxsiyyətlər vardı. Atası Henri Uer Eliot varlı sənayeçi idi. Anası Şarlotta Sternz isə bədii bioqrafiyalar müəllifi kimi tanınmışdı. O, 3 amerikan başçısının soyundan gəlirdi. Ciddi görkəmindən bank işçisinə bənzəyən Tomas Eliot əslində zarafatcıl və şən bir adam idi. Həqiqətən bankda işləmişdi. 8 il Londonda bank masası arxasında oturmuşdu. Bir

Biz Türkləriz... Vətənimiz başdan-başa yer kürəsi Bayrağımız al günəşdir, çadırımız göy qübbəsi. Xəlil Rza Ulutürk 1932-ci il oktyabr ayının 21-də Azərbaycanın Salyan rayonunun Pirəbbə kəndində anadan olmuşdur. Gəlişi ilə ailəyə sevinc bəxş etmiş, körpəyə babası Xəlil öz adını vermişdir. Körpə qayğı və nəvazişlə böyüdü. Yeddi yaşı olanda onu məktəbə göndərdilər. İki saylı Salyan rayon orta məktəbində təhsil aldığı ilk illərdən Xəlil öz çalışqanlığı, fərasəti və davranışı ilə müəllimlərinin

G əncikən Kaliforniyaya qızıl axtarışına getmişdim. Mənim heç vaxt varlı olacaq qədər pulum olmayıb. Orada diyarın “Stanislau” adlanan ən gözəl bölgəsini kəşf etdim. Bura insana yer üzündəki cənnəti xatırladırdı. Xəfif küləklərin ağaclara toxunduğu yerlərdə qalın meşəlik və yaşıl təpəliklər var idi. Stanislauya məndən illər əvvəl, qızıl axtarmaq məqsədi ilə insanlar gəlibmiş. Onlar burada bankları, məktəbləri, mağazaları olan kiçicik bir şəhər salmışlar. Həmçinin, ailələri üçün evlər də

Klassik musiqi o əsərlərə deyilir ki, həmin əsərlər artıq tarix olub, zamanın sınağından çıxıb. Buna baxmayaraq, hələ də müasir cəmiyyətdə auditoriyasını qoruyub saxlayıb, sevilir və dinlənilir. Klassik musiqi anlayışı baxımından XX əsr Azərbaycan musiqisinin tarixində mühüm, əlamətdar bir mərhələdir. Məhz bu dövrdə ölkədə yüksək peşəkarlığı ilə, orijinal musiqi üslubu ilə seçilən bəstəkarlıq məktəbi yaranmışdır. Azərbaycan musiqisi dünya professional musiqi mədəniyyətinin ümumi sisteminə

Abdulla Şaiq Azərbaycan milli uşaq ədəbiyyatının incilərini yaratmışdır. O, 1906-cı ildən başlayaraq silsilə şeirləri, dünya ədəbiyyatından tərcümələri ilə milli uşaq ədəbiyyatının əsasını qoymuşdur. Abdulla Şaiqin uşaqlar üçün yazdığı “Xoruz”, “Bənövşə”, “Keçi”, “Quzu”, “Qızıl gül”, “Qərənfil” və digər şeirləri, “Tülkü həccə gedir”, “Tıq-tıq xanım” kimi pyesləri uşaqlar tərəfindən indi də maraqla qarşılanır. Abdulla Şaiq Mustafa oğlu Talıbzadə 1881-ci il fevralın 24-də Tiflisdə ruhani

O, dünyanın 1000-dən çox uşağı olan və ən qəddar hökmdarlarından biri kimi tarixə düşüb. Dalidag.az bildirir ki, Sultan Mulay İsmayıl İbn Şərif 1646-cı ildə Sahara səhrasının qərbində, daha dəqiqi Tafilalta bölgəsində anadan olub. Onun atası Məhəmməd Əş Şərif Tafilaltın müstəqilliyinə nail olaraq ələvi şeriflərin tamhüquqlu lideri olub. Bir neçə il sonra, 1635-ci ildə o, hakimiyyəti böyük oğlu II Məhəmmədə ötürüb. Lakin onun uğurlu idarəçiliyinə baxmayaraq, 1664-cü ildə özünü sultan elan edən

Bolşevik Rusiyası qırmızı imperiyanın cənub sərhədlərində, İran və Türkiyə kimi müsəlman ölkələrinin bilavasitə qonşuluğunda müstəqil Azərbaycan dövlətinin tarix səhnəsinə çıxmağına biganə qala bilməzdi. Bu səbəbdən də işğalçı XI qırmızı ordunun zərbələrinə davam gətirə bilməyən Azərbaycanın ilk demokratik hökuməti süqut etdi. Ölkədə sovet hakimiyyəti quruldu. Heç şübhəsiz, "proletar diktaturası" və "kommunizm cənnəti" pərdəsi arxasındakı əsil həqiqəti C.Məmmədquluzadə və Hüseyn Cavid vaxtında

Əlvida, Bakı! Daha çətin bir də görüşək...” Əlvida Bakı! Daha çətin bir də görüşək... İgid könlümə dolan qorxudur, qəm-qüssədir. İndi əlimin altda daha bərk sancır ürək, İndi daha dərindən duyuram ki, dost nədir. Əlvida Bakı! Ey Şərq üfüqləri, əlvida! İnan, qanım soyusa, taqətdən düşsəm də mən. Aparram, gedəcək mənimlə ta qəbrəcən Balaxanı mayı da, Xəzər dalgaları da. Əlvida! Salamat qal nəgməli könül kimi! Qoy mən son dəfə öpüm barı dostu, yoldaşı... Bənövşəyi tüstüdə əyilsin qoy gül kimi

Q ış fəsli idi. Hava şiddətli soyuq idi. Biz iki nəfər seyid, İran əhli, Araz çayından Rusiya torpağına keçib axşam vaxtı özümüzü yetirdik “Zurnalı” kəndinə. Vətəndə günümüz məşəqqət və korluqla keçirdi. Rus məmləkətinə səfər eləməyimizin səbəbi bu idi ki, buranın müsəlman əhalisindən həmişə mehribanlıq görüb əhli-əyalımıza az-çox ruzi əxz edib, vətənimizə geri qayıtmışıq. Allah razı olsun bu vilayətin müsəlmanlarından; ayda bir dəfə bunlara qonaq oluruq. Kəndə yetişib xəbərdar olduq ki,