Viktor Hüqo həyatı boyu sevgililərini əlcək kimi dəyişirdi. Yalnız bircə qadını-Culyetta Drueni həqiqi qadını adlandırdı. Düzdür, o Hüqonun qanuni həyat yoldaşı ola bilmədi, yazıçı artıq evli idi və boşanmaq istəmirdi. 50 il müddətində Drue Hüqonun kölgəsində qaldı-onunla yatağını bölüşdü və saysız sevgi macəralarını müşahidə elədi. Onların tanışlıqları ərəfəsində 31 yaşlı Viktor Hüqo artıq bir çox uğurlara imza atmışdı. Əsilzadə ailədən çıxmış yazıçı özünün ən məşhur əsəri “Paris Notrdam

Y ay qurtarmışdı. Plyaj boşalmışdı. Qum soyumuşdu. Onlar qumun üstünə xalça salıb yanaşı uzanmışdılar. Arada Şərqiyyə başını qaldırıb ağır- ağır gözlərini onun üstündə gəzdirirdi. Murada elə gəldi ki, dənizlə, sahillə birgə bu ala gözlərin dərinliyində də sükut və rahatlıq vardır. O, xəyalən bu gözlərdən öpüb qımışdı. — Şərqi, səssizliyə fikir verirsən? — Mənim fikrim sənin maşınındadır. Ağ “ Volqa”dan yaman xoşum gəlir. Bir dön bax. Səncə nəyə oxşayır? Murad yanakı boylanıb çiynini çəkdi: —

Dalidag.az Məlahət Yusifqızının şeirlərini təqdim edir: NƏ UMACAQSAN Gündə, hər dəfə dönüb, başından çıxan huşam, Demə, göz yumacaqsan. Dağılmış yuvasının üstündən uçan quşam, Məndən nə umacaqsan?! Qanad çala bilmirəm bir səmtə, bir tərəfə, Bircə can daşısam da, gəlirəm çox hədəfə. Yuvam balalarım tək dağılanda hər dəfə, Tanrıya qaçacaqsan. Ümidin anasını düşmən ağladıb çoxdan. Varmı yaradacaqsan hər var olmayan yoxdan?! Boynun kəndirdən tutur, əl-ayağın çarmıxdan, Sən də unudacaqsan. Susmur,

Dalidag.az Nazilə Gültacın bir hekayəsini təqdim edir: STABİLİZATOR E vdəki 200 manatı pəncərənin ağzındakı jurnalın altından götürüb çantasına qoydu. Pulunu həmişə o jurnalın arasına niyə qoyurdu, özü də bilmirdi. Evdə ən güvəndiyi, ona yaxın olan o jurnal idi. Ondan başqa o jurnalı heç kim oxumurdu. Ucqar bir məhəllədə yaşayırdı. Əynini geyinib evdən çıxdı. Sədərək ticarət mərkəzinə gedən avtobusa mindi. Düsunurdü ki, 120 manata stabilizator, özunə də ucuz bir çəkmə alar. Havalar soyumusdu.

Bu gün saz-söz sənətinin görkəmli nümayəndəsi , ustad aşıq Dədə Şəmşirin yadigarı Qənbər Şəmşiroğlunun doğum günüdü. Qənbər Şəmşir oğlu Qurbanov 16 noyabr 1933-cü ildə Kəlbəcər rayonunun Ağdaban kəndində anadan olub. 1950-ci ildə Kəlbəcər rayonunun Yanşaq kənd orta məktəbində təhsilini bitirdikdən sonra bir il kəndli-gənclər kursunda işləyib. 1951-ci ildə Ağdam İkillik Müəllimlər İnstitutunun Azərbaycan dili və ədəbiyyatı fakültəsinə daxil olub. 1953-cü ildə həmin institutu bitirərək, Kəlbəcər

Gördüm ki,bir az da ümiddi yollar, aldadıb keçsə də həyat çox vədə. Dalidag.az Qədiməli Əhmədin şeirlərini təqdim edir: *** Sən mənim içimdə qəhr olan şəhər, Bəlkə də,ünyetməz uzaq yoldu bu. Vaxtın qismətində qəzadan qədər... Belə istəmədik,belə oldu bu. Durmuşam fikirlər astanasında, Soyuq divarlar da sıxır qatarda. Bir yarpaq arzu da tükənir sonda, Bağlı ümidlərə yoxdu açar da. Yenə eşidilir ağır fit səsi, Bir səsin ağrısı ömrümə bəsdi. Mənim xəyalımda yıxılan yollar Elə bil sinəmdə susan

G ünlərin bir günü Günəbaxan insanla söhbətə başlayır. Günəbaxan:"Mən gün işığından ilham alıb böyüyürəm, bəs sən?" İnsan:"Mən Allahın rəhmət və mərhəmətindən ilham alıb mənən yüksəlirəm." Günəbaxan:"Əgər gündən üz çevirərəmsə, kimsə mənə günəbaxan deməz. Əkinçi toxumu yerə basdırdıqda onun böyüyüb günü tapacağına əmin olar və mən günü heç nə ilə səhv salmaram." İnsan(təəssüflə):"Mən də Allahın əzəmətli varlıq olduğuna əmin olar, lakin Onu Ondan qeyri varlıqla səhv salaram" Günəbaxan:"Mən

OĞRU Bir nəfər Hacının yanına dəfələrlə gəlib, onun iş müdirlərinin birindən çuğulluq edir: “Əli əyridir, sənin hesabına ikimərtəbəli mülk tikdirib, qardaşına da dükan açıb, fayton alıb, onu işdən qov” . Hacı gülümsəyib deyir:” Qalmağı məsləhətdir. O, nə lazımdır hamısını eləyib, bundan sonra işləyəck, onu çıxardıb, başqa adam götürsəm, o da köhnənın elədiklərini yenidən başlayacaq. Qalmağı məsləhətdir!” ERMƏNİ Bir gün Bakı varlıları Hacıya şikayət edirlər ki, şəhərin aşağı məhəllələrində

D eyirlər ki, Bəhlul Danəndə boş vaxtlarında çay kənarına gəlib, orada gildən evcik düzəldərdi. Bir gün Harun ər-Rəşidin xanımı Zibeydənin yolu çay sahilinə düşür. Bəhlul yenə gildən evcik düzəltməklə məşğul idi. Düzəltdiyi evin qarşısında bağçaya bənzər sahə ayırmış, buraya bir neçə ot-ələf basdırmışdı. Zibeydə yaxın gəlib Bəhluldan soruşur: “Bəhlul, burada nə edirsən?” Bəhlul cavab verir: “Cənnət düzəldirəm. Bax, bu, cənnət qəsridir. Bu isə ətrafındakı bağçadır. Bu ağacların altından süd

Hardasa bir çiçək yağışa dönər, Hardasa bir bulud ot tayasına, Hardasa bir ağrı aha söykənər, Hardasa bir qadın öz həyasına... Dalidag.az Aybəniz Əliyarın şeirlərini təqdim edir: OYUN Bu oyunun adı bir az həyatdı, Bu oyunun adı bir az tamaşa. Bilirəm ki, hisslərin də boyatdı, Bir kimsən yox, yollarına dolaşa. Qurd oyunu quzu ağlı qədərdi, Gecələrin səbri bir az kasaddı. Kor bəxtinə naz eyləmək hədərdi, Sevgiləri, bilirsən də... azaddı... Mən hələ ki rəngləyirəm saçımı, Ağ dənləri gizlədirəm