TƏRTƏR ÇAYI Qayaları gözəlliyin keşiyində dayanar, Çiçəkləri günəşin al rənginə boyanar, Nəğməsindən torpağın yatan bəxti oyanar, Bulud da zirvələrdən sallanıb öpər çayı, Məni məftun eyləyib yurdumun Tərtər çayı. Burda dadı başqadır sevincin də, qəmin də, Hay- həşirdi bayaqdan meşələrin bəmində, Ləpələr nə oxuyur yenə öz aləmində. Fərəh, sevinc bürüyüb qəmdən bixəbər çayı, Məni məftun eyləyib yurdumun Tərtər çayı. Nəğmələri şən ömrün, gözəl çağın davamı, Ceyran gözlü min suyun, min bulağın

30 dekabr 2021-ci ilin səhəri yayılan acı xəbər Kəlbəcər eli üçün ağır bir hadisə oldu. Şair-publisist, İctimai-siyasi xadim, Dədə Şəmşir yadigarı, elimizin əvəzsiz ağsaqqalı, dəyərli ziyalı Qənbər müəllim ömrünün 88-ci ilində haqq dünyasına qovuşdu… *** Dedilər itirdik ustad oğlunu, Alışdı bu dərdə el-oba yandı. Doğma balasıtək alıb qoynuna, Torpaq sevincindən nura boyandı. Doğma Kəlbəcərdən təsəlli tapdı, Çəkirdi könlündə Ağdaban dağın. Dözdü hər sınağa, hər çətinliyə, Yaşatdı müqəddəs Şəmşir

Cəfər Cabbarlı 20 mart 1899-ci ildə Xızıda yoxsul kəndli ailəsində anadan olmuşdur. Cəfər Cabbarlı görkəmli dramaturq, şair, nasir, teatrşünas, kinoşünas, tərcüməçi, kinossenarist, jurnalist, aktyor, rejissor, əməkdar incəsənət xadimi kimi tanınır. Onun Azərbaycan ədəbiyyatının zənginləşməsində çox böyük xidmətləri olmuşdur. Cəfər Cabbarlının yaradıcılığı çox zəngindir. Onun şeirləri, pyesləri, hekayələri Azərbaycan ədəbiyyatı üçün olduqca qiymətlidir. Cəfər Cabbarlının Azərbaycan

"...Saçını kəsməsən ya dəli olacaqsan, ya da öləcəksən..." Dalidag.az istedadlı yazar Rauf Rəvanın "Uzun saçlı gəlin"hekayəsini təqdim edir: Həmin gecələrdən biri... Atam cənabi Əzrailin paltarını geyinib həyətə girdi. Qapını açmağından bilirdim ki, yenə qoşulub "körpü məsələsi" olan əyyaş qohumlarına ağlı başından çıxana qədər içib. O, həmişə evə içkili gələndə anam topuğunacan kimsəsiz yollar kimi uzanan zil qara saçlarını tələm-tələsik toplayıb yığardı. Özümdən başqa üç qardaşım, bir bacım

Nəcəf bəy Vəzirov 1854-cü ildə Şuşa şəhərində bəy ailəsində anadan olmuşdur. Nəcəf bəyin Azərbaycan dramaturgiyasının formalaşmasında, inkişafında, zənginləşdirilməsində, milli teatrın yaradılmasında mühüm xidmətləri vardır. Nəcəf bəy Vəzirov Azərbaycan ədəbiyyatında “Müsibəti Fəxrəddin” əsəri ilə faciə janrının əsasını qoyan böyük bir ədibdir. Azərbaycan ədəbiyyatında maarifçilik hərəkatının genişlənməsində onun böyük xidmətləri olmuşdur. Nəcəf bəyin dünyagörüşünün inkişafında müəlllimi Həsən

"işğal həm də bütün bunlardır. Yəni işğal həm də öz doğma mahalına kosmosdan baxmaqdı. İşğal həm də öz doğma şəhərinin xarabalıqlarında öz evinin xarabalığını axtarıb tapanda sevinməkdi. İşğal həm də o evin xarabalıqlarının arasında özünü, görməkdi. Və nəhayət işğal həm də kosmosdan gördüyün xarabalığı bir gün oğluna göstərib, yolunu - irizini anlatmaqla vəsiyyət edərək, diri - diri ölməkdir". Dalidag.az İlqar Rəsulun heç harda çap olunmamış "Bizim evin pilləkəni" hekayəsini təqdim edir: PROLOQ

"...Üçr ə ngli bayra ğ ı Ş u ş aya sancdı, Müz ə ff ə r Ordumuz, qalib Ordumuz!.." Müz ə ff ə r Ordumuz, qalib Ordumuz Dü ş m ə ni çökdürüb g ə tirdi diz ə , Z ə f ə ri h ə kk etdi tariximiz ə , Q ə l ə b ə sevinci ya ş atdı biz ə , Müz ə ff ə r Ordumuz, qalib Ordumuz! Çiynind ə dayaqdır Allahın ə li, Şə hidin son sözü,qazinin dili Söyl ə diI-“ İ r ə li! Yalnız ir ə li!” Müz ə ff ə r Ordumuz, qalib Ordumuz! Şə hidl ə r şə had ə t şə rb ə ti daddı, Qazil ə r and içdi,andını tutdu, Tarix ə z ə f

B u hekayə yazılmayacaq. Yaşanıldığı kimi qalacaq. İkimizin yaddaşında. Bitməyəcək, sonu yoxdur. Heç əvvəli də olmayıb. Nə vaxt başladı, haçan bitəcək, bilmirəm. Yaşamaq da olmur onu. Qismət deyil. Bəs nədən yarandı, hardan gəldi... taleyin də xəbəri yoxdur. Olsaydı qoymazdı gəlməyə. Hardasa ayrı-ayrı məkanlarda ruhən, qəlbən yaxın, bir-biri üçün yaradılmış iki şəxs olur. Amma yolları heç vaxt kəsişmir. Ya heç rastlaşmırlar, ya da yanlış zamanda qarşılaşırlar. Bir-biri üçün "oddan təhlükəli"

"...Ayaz bu paltarları geyinə bilməzdi. Gözünün önünə bu çəkmələrlə azərbaycanlıların qanlı meyitlərinin üstündən şövqlə keçən Tiqran gəldi..." Dalidag.az Fərid Muradzadənin yeni hekayəsini təqdim edir: ƏSGƏR ÇƏKMƏSİ Yorulmuşdu. Hava da olduqca soyuq idi. Gecədən başlayan qar yolları keçilməz etmişdi. Taqəti tükənirdi, amma dayanmaq olmazdı. İslanmış paltarları xeyli ağırlaşmışdı. Otuz beş kiloqramlıq əsgər yükü və avtomat hərəkəti daha da çətinləşdirirdi. Ayaqları suyun içində “üzürdü”.

Namiq Dəlidağlı DƏLİDAĞ, SALAM OLSUN, MUROV, HƏR VAXTIN XEYİR! İlahi, sənə şükür, diləyimiz çin oldu, Kəlbəcərə dönürük... İllərdi gözləyirdik, bu gün, həmin gün oldu- Kəlbəcərə dönürük... Möcüzə yaranıbdı-sirr qayası, sirr daşı, bu yurdun əvəzi yox-dür qayası, dür daşı. Şəhid-Şəhid göyərən hər qayası, hər daşı- Kəlbəcərə dönürük... Kimin düşsə bu yerə güzarı- sevinəcək, qalmayacaq ağrısı-azarı, sevinəcək. ...Uluların torpağı-məzarı sevinəcək, Kəlbəcərə dönürük... Var olsun milli ordum, zəfər