Dalidag.az görkəmli Azərbaycan yazıçısı, maarifçi, "Molla Nəsrəddin" jurnalının qurucusu Cəlil Məmmədquluzadənin həyatı ilə bağlı maraqlı məqamları təqdim edir. Ailəsi onu Qoriyə oxumağa göndərmək istəməyib. Bundan əsəbiləşən Cəlil əlinə ağac alıb qab-qacağı sındırır. Atası onun dəli olacağından qorxub oxumağa göndərir. Birinci arvadı Zeynəb onu çox sevdiyindən, qısqandığından dəli olub. Demokratik Cümhuriyyət dövründə Cəlil Məmmədquluzadəyə vəzifə təklif olunub, təklifi qəbul etməyib və

"...Vətən-Vətən çırpınan ürəyimin qanıyla, Mən bu gün bir vərəqdə... saysız əl çəkəcəyəm. Bu əlləri keçirdib göy qurşağı... altından.., Əllərə silah verib onda əl çəkəcəyəm..." Dalidag.az Sevinc Qəribin təqdimatında Rəsul Murovdağlının şeirlərini oxucuların ixtiyarına verir: YOXSA... Sarıyıb göyərçin qanadlarına, Zülmətə uçurtduq davamı... yoxsa... ?!. Kövrəlib, torpaq da, daş da üşüyür, Ah tutub bu yurdu, yuvanı yoxsa?!. Səma ağacından asmışam qəmi, Yarpağı cəkibdi gözümdən nəmi... . Allaha

Dalidag.az İsi Məlikzadənin hekayəsini təqdim edir: DUZ S eymur paltosunu geyinib qapının ağzında dayandı. Anası balaca qara çamadanı və içi dolu həsir zənbili gətirib onun qarşısına qoydu. Oğlan şeylərə tərəf baxmadı. Gözlərini anasının yanına sallanmış damarlı, quru əllərinə zillədi. Sonra onu umacaqlı baxışla süzdü. Firuzə oğlunun fikrini anlayıb gülümsədi. Əlini dirsəkdən ilməsi qaçmış sarımtıl, nimdaş jaketinin cibinə saldı. — Al, hələlik bunu xərclə… Seymur səliqə ilə bükülmüş pulun

Bu gün Azərbaycanın mənəvi dəyərlərindən olan, saz-söz sənətinin ünlü siması, Kəlbəcərin yanıqlı səsi Aşıq Ədalət Dəlidağlının doğum günüdü. Dalidag.az bu münasibətlə dəyərli sənətkarı təbrik edir, ona sağlıqlı ömür və yaradıcılıq uğurları arzulayır. Səsiniz Kəlbəcərdən gəlsin, Ədalət Dəlidağlı! Ədalət Dəlidağlı 1967-ci il fevralın 1-də Kəlbəcər rayonunun Yellicə kəndində anadan olub. 1985-ci ildə orta məktəbi bitirdikdən sonra Kəlbəcərdəki yeddiillik musiqi məktəbində təhsil alıb. Hələ uşaq

Biz hər yerdə varıq – Cəlil Məmmədquluzadə, Mirzə Ələkbər Sabir, Əbdülrəhim bəy Haqverdiyev və başqalarının yazdıqlarında nə qədər istəsək azərbaycanlı tipi mövcuddur. Deyəsən, az oldu, elə isə birini də əlavə edim. Onda yaxın gəlin, bir az dərdləşək. Anton Pavlov Çexovun neçə illər bundan əvvəl yazdığı hekayələrində azərbaycanlı tipi olduğuna diqqət yetirmisinizmi? Bəlkə də, bilirsiniz mən yazmağa gecikmişəm. Elədirsə də, eybi yox, mövzunu başlamışam gərək sona yetirim. Onun “Yaylaqçılar”

M əmmədhüseynin kirvə oğlusu Qurtbasar kəndindən buna bir quzu sovqat göndərmişdi. Kəblə Məmmədhüseyn istədi quzunu kəsə, amma heyvanın belini əlləri ilə sığallayıb, bıçağı tulladı yerə və arvadına dedi ki: – Bir sümüknən bir dəridən savayı bir şey yoxdu. Arvadı məsləhət gördü ki, quzunu ötürsünlər bir neçə gün bağçada otlasın, əmələ gəlsin. Əri də razı oldu və quzunu itələyib saldı həyət bağçasına. Heyvan göy otu gördü, amma ağzını ota uzatmadı. Həmin vaxt qonşuluqda Əziz xanın evindən

Yazıçı Pərvanə Bayramqızının “Yaza bilməyən yazıçı” adlı kitabı çap olundu. Kitab müəllifin son iki il ərzində mətbuatda və saytlarda dərc edilmiş ictimai-sosial həyatın problemlərindən bəhs edən yazılarının məcmusudur. Köşə yazıları və hekayələrində uşaqlarda erkən yaşlardan kitaba maraq oyatmaq qaydalarına, ədəbiyyatın, mütaliənin təbliğinə geniş yer verilmişdir. Həm müharibə, həm də digər mövzularda yazdığı hekayələrində mənəvi keyfiyyətlərə, qadın-kişi, övlad-valideyn münasibətlərinə

Dalidag.az Yusif Vəzir Çəmənzəminlinin bir hekayəsini təqdim edir: MÜSƏLMAN ARVADININ SƏRGÜZƏŞTİ D ədəmin övladı olmadığına görə nəzir eləyir ki, bir qızım olsun, seyidə verim. Odur ki, məni on bir yaşım tamam olanda Mir Qasım adlı bir qırmızısaqqala ərə veriblər. Bir ildən sonra seyid yox oldu. Ora seyid, bura seyid? Məlum oldu ki, seyid kənddə evlənib, bir uşağı da var. Dədəm məni gətirdi evə. Üç il qalıb «kəbinim halal, canım azad» deyib, seyiddən ayrılışdıq. Bir azdan sonra kəbinim sövdəgər

"...Yaman ləngimişik, gəl çıxaq gedək, Dağlar əbədilik küsdü, Əlövsət!.." Dalidag.az Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin Moskva bölməsinin katibi, tanınmış şair Nəsib Nəbioğlunun "Azərnəşr"in baş redaktoru, keçmiş millət vəkili, əməkdar jurnalist Əlövsət Ağalarova ünvanladığı həsrət yüklü, göynək şeirini təqdim edir: ƏLÖVSƏT Gözümdə min şəhid qanıdı dünya, Əzəldən bilirəm fanidi dünya, Bizi yazıq görüb tanıdı dünya, Xıncım-xıncım etdi, kəsdi, Əlövsət! Dərdinə şahiddi günəş də, ay da, Özün bu

Azərbaycan ədəbiyyatında Kəlbəcər poeziyası həmişə ayrıca bir qol kimi fərqlənib. Dağı-dərəsi, bağı-bağçası, çınqılı belə şeir qoxuyan Kəlbəcər torpağının yetişdirdiyi qələm əhli dünən də oxucu diqqətindəydi, bu gün də... Bu gün yağı əlində yağmalanan, 27 ildi həsrətini çəkdiyimiz Kəlbəcərimizin didərgin düşmüş söz əhli göynəyini qələmlə bölüşür. Yeganə təsəlli, dərdini yazan qələmə sarılmaq, onunla dərddaş olmaqdı. Dərdini qələmə danışıb, özlərini sözlə ovutmağa çalışırlar, qədim yurdun həssas