Harda olmasından asılı olmayaraq ürəyi Vətən üçün döyünər ruhu sözlə toxunmuş adamların. Qürbətdədi...ürəyi, ruhu, sözü, əməli Vətənə bağlı. Bu gün onun günüdü. Kəlbəcər dağlarının əzəmətini ağ saçlarında, vüqarlı baxışında yaşadan Nəsib Nəbioğlunun. Nəsib Nəbioğlu 1954-cü ilin may ayının 2-də Kəlbəcər rayonunun Çaykənd kəndində anadan olub. 1971-ci ildə Çaykənd orta məktəbini bitirib. 1973-1975-ci illərdə Baykonurda Sovet ordusu sıralarında hərbi xidmətdə olub. Hərbi xidmətini başa vurduqdan

D aşların üstündən hoppana-hoppana çayı adladı. Canındakı təpəri hiss edib məmnun halda gülümsündü. Bu çay onun üçün uşaqlıqdan indiyə ən yaxşı idman növü olmuşdur. Gündə bir neçə dəfə üzərindən keçməli olurdu. Neçə daşdan adlamalı olduğunu da əzbərləmişdi. Hərdən çaya baxıb kövrəlməyi də vardı. O vaxtlar çox gur axardı, uşaqları məktəbə aparanda hərəsini bir qoluna alıb adladardı. Onda həm də dumduru axırdı. Dibindəki ən xırda daşlar, o daşların arasında var-gəl edən tələskən çömçəquyruqlar da

Dalidag.az görkəmli alim, şair Mikayıl Rəfili haqqında maraqlı faktları təqdim edir. Mikayıl Həsən oğlu Rəfili 1905-ci il aprelin 25-də Goranboy rayonunun Borsunlu kəndində zəngin bir ailədə dünyaya göz açıb. İbtidai təhsilini doğulduğu kənddə, orta təhsilini isə Gəncədə alan Mikayıl Rəfili ictimai işlərdə fəallıq göstərmiş, III Azərbaycan qurultayına nümayəndə seçilmişdi. *** Mülkədar oğlu olduğu üçün daim təqiblərə məruz qalan böyük alimin başından bəlalar əskik olmur. 1937-ci il aprelin

Kəlbəcər ədəbi mühitinin tanınmış imzalarından biri də Yusif Hüseyndir. Klassik Azərbaycan şeirinin bütün janrlarında qələmini sınayan Y.Hüseyn ədəbiyyata bir-birindən gözəl şeirlər bəxş edib. Milyonların dərdi olan yurd həsrəti, torpaq itkisi onun da ruhunu göynədir və bu göynərti şeirlərinə, yazılarına yansıyır. Buna rəğmən nəsihət xarakterli yazıları da mövcuddur. Təqdirəlayiq hal odur ki, Y. Hüseyn təkcə şəxsi yaradıcılığını inkişaf etdirməklə kifayətlənmir. Kəlbəcər ədəbi mühitinin elə bir

Atamdan niyə bu qədər nifrətlə danışmağımdan xəbəriniz yoxdu? Mən isə hər kəsin bildiyini zənn edirdim. Atam, 1914-cü ilin avqust ayında anamı, məni, qardaşımı Berlində tərk etdi. Hər şey o gündən sonra başladı. Dalidag.az -ın məlumatına görə oxuduğunuz bu zəhərli cümlələr Albert Eynşteynin oğlu Eduard Eynşteynə aiddir. Ağıllı və tanınmış insanların şəxsi həyatı hər zaman hamıya maraqlı olub. Tarixdə iz qoymuş ən önəmli elm adamlarından biri olan Albert Eynşteynin şəxsi həyatı o qədər də uğurlu

Dünya şöhrətli amerikan yazıçı O. Henri 1862-ci ildə Şimali Karolinada doğulmuşdur. Öz yazdığı əsərlərini O. Henri təxəllüsü ilə çap etdirmişdir. Əsl adı Uiliam Sidney Porter (William Sydney Porter) olan yazıçı dünyada qısa hekayə yazan yazıçıların ən məşhur isimlərindən biri kimi tanınır.Çox az təhsil alan O. Henri aptekdə işləmiş, bank kassirliyi daxil olmaqla müxtəlif işlərdə çalışdıqdan sonra, işlədiyi bankdan pul mənimsəməkdə günahlandırılaraq üç ildən artıq həbsdə yatmışdır. İlk

İdris Əli oğlu Verdiyev 1928-ci il dekabr ayının 31-də Kəlbəcər rayonunun Şaplar kəndində, ziyalı ailəsində anadan olub.1945-ci ildə Kəlbəcər şəhər orta məktəbini bitirib və Şaplar kənd ibtidai məktəbinə müdir təyin edilir. 1946-cı ildə Kəlbəcər rayonunun Komsomol Komitəsinin II katibi təyin edlir. Orta məktəbi əla qiymətlərlə bitirdiyinə və nümunəvi işçi olduğuna görə 1947-ci ildə Azərbaycan Dövlət Pedaqoji İnstitutunun coğrafiya fakültəsinə imtahansız qəbul edilir. İnstitutda əla qiymətlərlə

Ş irkətin qapısından içəri iti addımlarla girdi. İşə gecikmişdi. Kabinetinə daxil olan kimi ilk soruşduğu: – Məni soruşan olmayıb ki? – sualı oldu. İşçi cavab verənədək keçib stolunda əyləşdi. – Bir nəfər yaşlı qadın gəlmişdi. – Kim olduğunu söyləmədi? – Nəsə xahiş edəcəkdi. Dedi ki, tələbəsi olmusunuz. “Tələbəm olub”/ Öz-özünə təkrar etdi. – Kim ola bilər ki? – Sizə nəsə lazımdır, Zümrüd xanım? – Yox, gedə bilərsən. İşçi otaqdan çıxandan sonra başını kresloya söykəyib gözlərini yumdu. Elə bil

Kəlbəcər şairlər yurdudur. Bəlkə təkrar ifadədi, bəlkə də fərdi yanaşmadı. Ancaq bu bir həqiqətdir. Çölü-çəməni, gülü-çiçəyi, arısı-kəpənəyi... şeir olan bir torpağın "Şairlər yurdu" adlandırılması niyə qəbahət olsun ki?!! Heç bir titula, heç bir əlavə sözə ehtiyacı olmayan Sücaət adlı sərvəti, böyük şairi var Kəlbəcərin. O Sücaət ki, heç harda dərc olunmayanda belə, şeirləri dillər əzbəri idi. Sağlığında el şairi, elin şairi ucalığını qazanmış Sücaət bu gün də sevilir, anılır və oxunur. Onun

Zərraf Təhməzoğlunu (Zərraf Təhməz oğlu Şirinov) 10 ildən artıqdır ki, tanıyıram. Gözəl ziyalı, bacarıqlı həkim, Vətənini canından artıq istədiyini bilirdim, daha doğrusu eşitmişdim. Lakin heç vaxt bədii yaradıcığına – şeirlərinə rast gəlməmişdim. Bir neçə il əvvəl sosial şəbəkələrdə Zərraf Təhməzoğlunun səhifəsində bir neçə şeirinə rast gəldim. Maraqlanıb oxudum. Şeirləri hər bir insanı düşüncələrə dalmağa, geriyə – tariximizə boylanmağa vadar edir və insan öz-özlüyündə şeirin müəllifi ilə