H enrinin yeməkxanasının qapısı açıldı. İki adam içəri girdi və masa arxasında oturdu. – Nə sifariş verəcəksiz, – Corc soruşdu. – Özüm də bilmirəm, – adamlardan biri dedi. – Sən nə götürəcəksən, El? – Bilmirəm, – El dedi. – Bilmirəm, nə götürüm. Hava artıq qaralmışdı. Pəncərə arxasındakı fənərin işığı yandı. İçəri keçmiş adamlar menyuya baxırdı. Nik Adams onları piştaxtanın küncündən seyr edirdi. Adamlar içəri girərkən o, Corcla söhbət edirdi. – Mənə alma sousu ilə donuz filesi və kartof ver, –

Bu gün XX əsr Azərbaycan poeziyasının ən parlaq nümayəndələrindən birinin – Əliağa Vahidin anadan olmasından 125 il keçir. Dalidag.az xəbər verir ki, Əliağa Vahid 1895-ci ildə Bakının Masazır kəndində Məmmədqulu İsgəndərovun ailəsində dünyaya gəlib. Atası dülgər, anası evdar xanım idi. Balaca Əliağa o dövrdə Bakıda və Azərbaycanın əksər bölgələrində “dəbdə” olan mollaxanada üç ilə yaxın təhsil alır. Ancaq ehtiyac ucbatından bu təhsilini yarımçıq qoyub, Bakıdakı tütün fabrikində çilingər kimi

Fiziki qüsur yazıb-yaratmaq, hər-hansı bir nailiyyət əldə etmək üçün maneə deyil. O, görmə əngəlli olsa da, şeirləri bəsirət gözünün necə nurlu olduğunu sübut edir. Şərəfli bir nəsil şəcərəsinin nümayəndəsi olan Seyid Əli təəssüf ki, çox az yaşadı. Atasının ölümünə dözə bilməyən gənc şair yeməkdən imtina edərək günbəgün ölümünü yaxınlaşdırdı. 1962-ci ilin martında dünyaya gəlmişdi. 1988-ci ilin iyununda 26 yaşında bu dünyaya göz yumdu... Bioloji övladı olmasa da, mənəvi övladları- şeirləri onu

Dalidag.az İsmayıl Şıxlının “Ölüləri qəbiristanda basdırın” hekayəsini təqdim edir. Ş əhərin mərkəzindəki bağ Rəşidin ürəyinə hər yerdən çox yatırdı. Dörd yolun kəsişdiyi və bütün küçələrin birləşdiyi bu bağda həmişə qış-yay adam olurdu. İsti günlərdə ağacların kölgəsində sərinləməyə bura gəlir, soyuq havada evdə darıxan yaşlılar özlərinə həmsöhbət tapmaq üçün yenə buraya çayxanaya toplaşırdılar. Elə cavanların çoxu da burada görüşürdülər. Rəşidə şəhərin kənarında, çay sahilində güllü-çiçəkli

Şairlər, qələm adamları, ömrünü sözə bağışlayanlar ölmür. Cismani yoxluqları hər oxunan kitablarında, şeirlərində... yaşayan ruhlarında təzədən var olur,əbədiləşir. Bu gün şair, dramaturq, ədəbiyyatşünas, 1945-ci ildən Azərbaycan Yazıçılar Birliyinin üzvü, Azərbaycanın xalq şairi (1984), filologiya elmləri doktoru (1964), professor, Azərbaycan MEA-nın həqiqi üzvü (2000), Azərbaycanın Əməkdar incəsənət xadimi (1974), Azərbaycan Dövlət mükafatı laureatı (1976), SSRİ Dövlət Mükafatı laureatı

Dalidag.az Narıngül Nadirin bir hekayəsini təqdim edir: OYUNCAQ SİLAH N əhayət ki, bu məsələyə də son qoya bildi. İş məsələsini yenicə yadından çıxarıb rahatlanmışdı, daha doğrusu, əlinin hər yerdən üzüldüyünə arxayınlaşmışdı ki, tələbə yoldaşı Seymur zəng elədi. Dedi ki, gəl səni də öz yanımızda yerləşdirək, özümüzünküsən nə qədər olmaya... Seymur xarici filmlərdəki aktyorlara bənzəyir, sarışın sifəti və iri, mənalı gözləri var. Adamın düz gözlərinin içinə baxıb, ürəyini oxuyur. Telefonda

Dalidag.az Yusif Səmədoğlunun məşhur hekayəsini təqdim edir: BAYATI-ŞİRAZ T avanı tələm-tələsik krantda yuyub Səbzəli dayı bir yumurta sındırdı. (Bir yumurtadan artıq yeyə bilməzdi, həkim qadağan eləmişdi.) Dibi qapqara qaralıb ortadan çatlamış tavanın içindəki yumurta sarısı Səbzəli dayının bir dəqiqə bundan qabaq pəncərədən gördüyü aya oxşadı. Yumurta sarısı da üfüq xəttinin üzərində sallanıb durmuş taqətsiz ay kimi adamın ürəyini sıxırdı… Səbzəli dayının yadına düşdü ki, gərək əvvəlcə tavaya

ƏSGƏRLƏRİMİZƏ, KÖNÜLLÜLƏRİMİZƏ Qorxutmamalı bizləri yollardakı əngəl, Məfkurəyə doğru yürü, qoş, durma, çapuq gəl! Millət tikəcək namına ölsən dəxi heykəl, Qoyma toxuna yurduna naməhrəm olan əl. Bizlərdə bu gün olmalı bir məqsədi-əkməl, Bir məqsədi-əkməl və bir ümmidi-mübəddəl. Amalımıza doğru şitaban olalım, gəl, Millətlə vətən rahinə qurban olalım, gəl! İstərsən əgər yurduna hürriyyəti-nazan, Düşmənləri ehraq üçün ol atəşi-suzan, Tənviri-vətən etməyə ol nuri-füruzan, Dillərdə bu gün olmalı

Dalidag.az görkəmli Azərbaycan yazıçısı, maarifçi, "Molla Nəsrəddin" jurnalının qurucusu Cəlil Məmmədquluzadənin həyatı ilə bağlı maraqlı məqamları təqdim edir. Ailəsi onu Qoriyə oxumağa göndərmək istəməyib. Bundan əsəbiləşən Cəlil əlinə ağac alıb qab-qacağı sındırır. Atası onun dəli olacağından qorxub oxumağa göndərir. Birinci arvadı Zeynəb onu çox sevdiyindən, qısqandığından dəli olub. Demokratik Cümhuriyyət dövründə Cəlil Məmmədquluzadəyə vəzifə təklif olunub, təklifi qəbul etməyib və

"...Vətən-Vətən çırpınan ürəyimin qanıyla, Mən bu gün bir vərəqdə... saysız əl çəkəcəyəm. Bu əlləri keçirdib göy qurşağı... altından.., Əllərə silah verib onda əl çəkəcəyəm..." Dalidag.az Sevinc Qəribin təqdimatında Rəsul Murovdağlının şeirlərini oxucuların ixtiyarına verir: YOXSA... Sarıyıb göyərçin qanadlarına, Zülmətə uçurtduq davamı... yoxsa... ?!. Kövrəlib, torpaq da, daş da üşüyür, Ah tutub bu yurdu, yuvanı yoxsa?!. Səma ağacından asmışam qəmi, Yarpağı cəkibdi gözümdən nəmi... . Allaha