Ayaqlarımın ucuna basaraq keçdim,
Adın çəkilən hər yerdən...
Tarix müəllimindən soruşdum
kim bu adam,ilk dəfə universitetdə,
Azca işıqlansa da
yarımqaranlıq sifəti,
susdu...
Yəni boş ver deyib keçmək kimi bir şey..
Bu nöqtədə də qaldıq..
sonra bir-birimizə baxıb
dərindən nəfəs aldıq..
Və bir gün içimizi fərəhlə dolduran bir çağ gəldi..
Ürəyimizə sıxıb
öpə biləcəyimiz ruhumuza cilvə yapan
üçrəngli bayraq gəldi.
Gördüm ki, heç bir şeyi tarixin dərinliklərində
Gizlətmək mümkün deyil..
Dədəm, bu dünyada heç bir gün
Sənin öldüyün gün deyil.