İlqar İlkin Bəlkə də heç on yaşım tamam olmamışdı. Dərsliklərdəki şeirləri əzbərləmək əvəzinə özüm şeir yazmağa başlamışdım. Yəqin bütün sairlərdə bu hiss olur: uzun müddət yazdıqlarından utanırsan, şeir yazdığını kimsənin bilməsini istəmirsən. Bu duyğunun heç vaxt izahını verə bilməyəcəm, amma sanki insan içini tənhalığa alışdırır, içərisindəki uğaqlığını bir küncdə-bucaqda böyüməmiş, tər-təmiz, toxunulmamış saxlamağa çalışır. On yaşımın içindəydim hər halda. Bir gün anam yas yerindən
Yazı axını